Betül Hanım..

Hazin bir aşk hikayesinin kahramanı gibi geliyor ilk bakışta belki.. "BETÜL"..

Kendileri bu hafta zevkle yazılar yazmamı, notlar almamı sağlayan gördüğünüz minik şişedeki bendeniz mürekkep faresine şimdiye kadar en uygun gelen gri mürekkep..

Bu noktada baştan belirtmek istediğim bir konu var.. Başka blog/sitelerde mürekkep incelemelerini okumaktan zevk alsam da bir mühendis olarak sadece bakarak ya da bikaç damla su damlatarak, kendimce zaman tutarak testler yapmak bana anlamlı ve bilimsel gelmediğinden sadece elimden geldiğince mürekkeplerin bana ne hissettirdiğini ve nasıl beğendiğimi anlatmaya çalışacağım...

Benim için Betül yazdığım satırlara dokununca gariptir anneannemin eski gri-füme arası kadife perdelerine dokunma hissi yaratıyor.. Benim saklambaç oynarken saklandığım yerlerden biriydi bir zamanlar o perdelerin arkaları.. Belki birçok insanın aksine ta o zamanlardan griyi sevmeme neden olmuştur o perdeler..

İşte yıllar sonra dolmakalem aşkı başlayınca hem kurşun kalemi andıran hem de siyaha göre biraz daha yumuşak olmasını istediğim renk arayışlarım sonucunda Ali Bey sayesinde bu güzel mürekkeple tanıştım. Aniki renk kartelasında bulunmayan bu güzel gri, piyasadaki diğer grilere göre benim için gerçek anlamda tam istediğim renk oldu. Kıvamı ve tonu oldukça yumuşak, insanda arada yazılara dokunma hissi bırakıyor... Yağmur öncesi biriken hüzün bulutları, Ankara'nın bir türlü bitmez kışı gibi..

*Minyatür yazım için şimdiden kusura bakmayın..Elimden geldiğince görsel olarak Betül'ü sizin de hissetmenizi istedim...

* Mürekkep: Aniki Betül Hanım.
* Dolmakalem: Aniki Fellow Dark Blue.